Ana Sayfa

Mahzende Kovalanan Ego...

Sevgili Okurlarım,

Tıp öğrenimime başladığım andan itibaren, insanın psikolojik yapısının fiziksel yapısından kat be kat kompleks olduğunu hissetmiş; ancak bunu araştırmak için klinik bilgi içeriğimin artması gerektiğini anlamıştım. Nihayet aradığım bu fırsatı psikiatri intörnlüğümde bulmuş; hergün gönüllü olarak, güncel yabancı bir psikiatri makalesini rahmetli hocamla tartışmaya başlamıştım. Ancak psikiatrik yapıya bu ilgim, seçmiş olduğum çocuk hastalıkları uzmanlığı ile azalma göstermiş; ta ki 2001 yılında çocuk nöroloji uzmanlığıma kadar ötelenmişti. İnsan beynine ait bilgilerim arttıkça, bunun ruhsal yapı ile derin ilişkisini sorgulamaya ve kendi psikolojik iç örgüme yönelmeye başlamıştım. Burası yer altına inilen, inildikçe de büyüyen, çok boyutlu hale gelen girift mahzenler ağıydı. Birşeyler görsem de, gördüğüm şeyler net / açık değildi. Yaklaştıkça; psikolojik örgümün zaaflarını, yıkık duvar kalıntıları giibi görmeye başladım. Nasıl olur da bu yapının zayıf yönlerini görmemiş ve kendimi hoyratça ruhsal streslere sokmuştum, hayretler içinde kaldım. Artık bekleme zamanı değildi, bu iç örgüyü iyice keşfetme ve restorasyona başlama zamanı gelmişti. Hatalarım, kırılgan halkalarımdı; onlarla yüzleşmeliyidim. Yüzleşme=halkaların yeniden sağlamlaştırılması demekti. Sonra duvarlarım o kadar dayanıklı değildi. Bu duvarların kaldırabilecekleri psikostresler belliydi, güç-ötesi streslerle test edilecek halleri yoktu. Bu iç örgüye yönelik en tehlikeli saldırıların, bizzat, kendimizden kaynaklandığını görmek de zor değildi. Anladım ki: Bu güne kadar; süperego eline aldığı sopa ile zavallı egoya mahzenleri dar etmiş, onu bizzat kendi elleri ile hırpalayıp bırakmıştı. Hırpalanmış egonun, süperegonun anlayışına ihitiyacı vardı: Nihayet bu anlayış ile, yaşamın merkezindeki ego, rahat bir nefes almaya başlamıştı. Peki ya süperego ne yaptı? Yapması gerekene yöneldi: İç örgünün sağlamlaştırılması, gediklerin belirlenmesine devam edilmesi...

Mutlu kalın.

Gelip de gitmeyi becerememek: İktidar psikopatolojisi

Sevgili Okurlar,

Bugün, tanığı / adayı ya da yaşayanı olarak makam psikopatolojisi denen bir durumu konuşacağız. Sakın bu durumu siyasi makamlarla sınırlamayın: en dar halkadan başlayan ve en geniş halkalara kadar genişleyebilen krallıklar… Gelirken derin bir istek, giderken de sığ bir korkunun sardığı değişik bir duygu… Muktedirliğin doğurduğu ve her adımın dikkatle atılması gereken mayınlı bir yol…  Zayıf kişilik için tam bir Eyfel Kulesi… Anlayacağınız kuş gibi bir bakış yani… Kuş bakışı gibi bakarken kuş gibi görme ve algılama basiretsizliği… Hizmet adı altında bir sürü atraksiyonlar… Bu öylesine turnusol bir yerdir ki: gelip de kişiliğini saklayabilen bir insan olamaz. Burası tam bir sınav yeridir, dünyada bir daha bu kadar ağır sınavın olamayacağı bir yer…  Çok az üst kişilik bu durumun farkına varır ve yapabileceklerini hızla yaparak kaçar gibi gider. “Kalsaydınız, hizmetlerinizi devam ettirseydiniz, vatan / millet size hala muhtaç” yalanlarını, küfür gibi addederek kendine dönen yiğitler… 

İktidar psikopatolojisini her toplumda, üstelik en ağır şekilleri ile görmek mümkündür. Atılan sesli nutuklara, iç benliğin karşılığı “ben neymişim be abi” olacaktır. Bilinçaltı örgüsü, makamın gidiciligini, büyük bir felaket olarak algılatacaktır. Bu noktadan sonra yeni dizaynlar yapılarak kalıcılık sağlanacaktır. Çekemeyenler ve düşmanlar havuzu genişletilecek; potansiyel her türlü tehdit yok edilecektir! Hayırlı olsun, artık mini bir diktatörümüz (!) vardır; bu diktatörümüz böyle kalmayacak, her fırsatta büyüyecek ve günü gelip tahrip gücü çok yüksek bir bomba olarak, üstelik en yakınımız da patlayacaktır. Ne diyelim, zamanında krala çorapsızsın diyemeyenler, şimdi krala çıplak deme hakkına sahip değillerdir.

Tüm bu girdaplarına karşılık bu makamlara hizmet ehli olanlar gelmemeli mi? Uzak mı durmalı? Tabi ki hayır, bir kez daha hayır. Büyük bir cesaretle bu makamlara gelmeliler, hizmet etmeliler ama iki şeyi çok önemsiler: 1. Otokontrol (Ben neyim , ne yapıyorum, eleştirilerden nasıl yararlanabilirim?), 2. Öneri ve özellikle eleştirilerden yararlanma ve kırılganlık göstermeme.

Gitme zamanı geldiğinde saygınlıkla gitmeyi becerebilmek ne muhteşem bir davranış sanatıdır... 

"BEN BUYUM" dayatması / diretmesi...

Sevgili okurlar,

Bizatihi  "kendimiz" başta olmak üzere, en yakınlarımızdan başlayarak; diyalogda olduğumuz / olmak zorunda kaldığımız tüm insanlara yaptığımız en büyük haksızlık ve hatta zülüm: "BEN BUYUM" diretmesidir.  "Sen bu isen" aldığın bunca eğitimin amacı ne? Neden bu kadar yükü yüklendin? Amacın bir türlü "hamallık mıydı?" gibi bir sürü soruya, bu mantığın vereceği hiçbir cevap yoktur. Bu kabulleniş, öylesine aşılmaz bir engeledir ki: Bu insan türünden asla bir "üst karekter" oluşturamazsınız, ne kadar çaba harcasanız da, herhangi bir yönünü değiştiremez ve yeni bir "iyi yön" kazandıramazsınız. Derin saygı duyduğumuz yüce kişilikler, dünyaya bu üst karakterleri ile gelmediler. Hatta bir çoğusu, çok kötü insanlardı; katildiler, hırsızdılar, hayduttular. Onlar çok temel ve basit bir şey yaptılar: KENDİLERİNDEN ÇOK FARKLI KARAKTERDE YENİ İNSANLAR ÇIKABİLECEĞİNE TAM İNANDILAR. Sonrası kendiliğinden geldi: İyiliğin sesini duyabildiler, "ben daha iyi biri olabilirim" dediler, sıkıntı veren yönlerini cesurca keşfettiler ve terk ettiler. Allah'tan avf, kullardan özür dilediler. Yetmedi: yeteneklerinin farkına vardılar, benliklerinde "devrim üstüne devrim" yaptılar. Bir de baktılar ki: Arkalarındaki "o insandan" eser kalmadı, bu harika başkalaşımdan önce kendileri farkına vardı, sonra en yakın-en uzak halkadaki tüm insanlar... Herkes memnun, başta "iç benlik" olmak üzere, yeni bir insanın doğumuna ait katmerli bir heyecan duydular...

Sevgili okurlar, gelin hep birlikte bu cesareti gösterelim: "Ben buyumdan" çukurundan; "ben bir hazineyim, bende çok güzellikler saklı, ben hatalarımla "ÖZDEŞ" değilim, hatalarım / günahlarım şimdi benden çok çok uzaklarda" zirvesine çıkalım. Sadece iç istek ve yönelişin bile, Yüce Allah katındaki yardm ve rahmetini şaşırarak ve mahcup olarak göreceğimizden emin olabililirsiniz.